Afscheid nemen van vrienden en familie en dan onder begeleiding van moetie en dienskie vertrokken naar de luchthaven van Zaventem. Allemaal heel spannend maar nog niet goed beseffen dat het nu plots toch zo ver is. De rush van onze huisovername rond te krijgen zit nog steeds in de kleren. Ook onze selectie voor 6maanden weg in valiezen krijgen en weten dat je dit met je 2 kindjes moet meezeulen was toch even puzzelen. Op het laatste dan toch maar onze waterkoker en friteuse thuis gelaten om deze te vervangen door 3 marcellekes en twee strings.
Ondanks dat we 3 uur op voorhand aankwamen in Zaventem was dit niet overbodig. De rijen bij het inchecken waren gigantisch. Het werd effectief zelf even heel spannend en onzeker of we nog op tijd het vliegtuig gingen halen. Maar op de valreep alsnog gehaald. Hop, de kindjes vastklikken en hopen op een aangename eerste 6u vliegen op Abu da da Dhabi.
Die was uiteindelijk bijzonder goed verlopen Jack en Lou waren heel braaf aan het spelen met hun stoere Playmobil ridders. Het opstijgen en landen vonden ze het leukst. Kriebeltjes in de buik. Even de beentjes uitschudden en de volgende vlucht naar Bangkok. Alweer top verlopen alhoewel we gedacht hadden beter te kunnen ( vooral meer eigenlijk) slapen. Maar wat een ontlading van emoties bij het zien van het Aziatische straatleven. Tranen van geluk, een plots besef ... Het is moeilijk te omschrijven maar het is nogmaals duidelijk dat we in Azië ons hart verloren hebben. De Aziatische drukte met al zijn aspecten, ook de geuren, de zig zag rijdende scooters tussen de massa door, de 1000door elkaar draaiende elektrische kabels langs de straten... Het voelt als onze tweede thuis. Azië, we zijn terug en wat hebben we jullie gemist de laatste jaren!!!
Comments